Παράκελσος

Παράκελσος
(Θεόφραστος Μπόμπαστ φον Χόχενχαϊμ, που εκλατίνισε το όνομά του σε Philippus Aureolus Theophrastus Bombastus Paracelsus, Άινσιντελν 1493 – Σάλτσμπουργκ 1541). Ελβετός γιατρός, φιλόσοφος, χημικός. Γιος γιατρού, πήρε από τον πατέρα του τα πρώτα μαθήματα και συμπλήρωσε τις σπουδές του στη Φεράρα, όπου επιδόθηκε στην ιατρική. Κατά τη διάρκεια των μεγάλων ταξιδιών του σε όλη την Ευρώπη είχε την ευκαιρία να μελετήσει τις τότε αρρώστιες και να επεξεργαστεί ένα θεραπευτικό σύστημα, στο οποίο ο σημαντικότερος νεωτερισμός ήταν η χρησιμοποίηση ανόργανων ουσιών για φάρμακα. Η μεγάλη γενναιοψυχία του Π. τού εξασφάλισε πολλές συμπάθειες, ιδιαίτερα εκ μέρους των αρρώστων, και η φήμη του μεγάλωνε γρήγορα. Όταν το 1527 διορίστηκε δημοτικός γιατρός με δικαίωμα να διδάσκει στο Πανεπιστήμιο της Βασιλείας, αναγκάστηκε να φύγει γρήγορα από την πόλη εξαιτίας της εχθρότητας, που προκάλεσαν τόσο οι νεωτεριστικές αντιλήψεις του όσο και η αντίδραση των φαρμακοποιών, των οποίων ήθελε να ελέγχει την εργασία, αλλά και ο απότομος και υπερήφανος χαρακτήρας του. Φεύγοντας από τη Βασιλεία το 1528, ο Π. συνέχισε τις περιπλανήσεις του, για να καταλήξει τελικά στο Σάλτσμπουργκ. Στην τελευταία περίοδο της ζωής του ανήκουν τα σημαντικότερα έργα του: Paragranum, Paramirum (1531), Grosse Wundartzney (Μεγάλη Χειρουργική), Philosophia sagax (ή Astronomia magna), De natura rerum (1531), Labyrinthus medicorum. Οι επιστημονικές και φιλοσοφικές αντιλήψεις του Π. είναι εξαιρετικά συγκεχυμένες. Με τα νεωτεριστικά στοιχεία στο πεδίο της ιατρικής (πολεμική εναντίον του κύρους των αρχαίων συγγραφέων όπως ο Γαληνός και ο Aβικέννας και αντικατάστασή τους με την άμεση παρατήρηση) συνδυάζονται αστρολογικές, μαγικές και μυστικιστικές αντιλήψεις. Βασική αρχή στις αντιλήψεις του Π. ήταν η ιδέα πως οι ζωικές, διαδικασίες είναι χημικής φύσης και ότι η σωτηρία εξαρτλαται από την ισορροπημένη σύσταση των χυμών, η οποία μπορούσε vα αποκατασταθεί με τη χρησιμοποίηση των κατάλληλων φαρμάκων. Για τον λόγο αυτό, ο Π. έδινε μεγάλη σημασία στην παρασκευή των φαρμάκων, στη μελέτη των οποίων αφιέρωσε μεγάλο μέρος της ζωής του, συνδυάζοντας πειραματικές παρατηρήσεις με αλχημικές αντιλήψεις. Παρά τις αντιφάσεις των έργων του και τη σκοτεινότητα της γλώσσας του, αναγνωρίζεται στον Π. η τιμή ότι βοήθησε αποτελεσματικά στην ανανέωση της ιατρικής –ιδιαίτερα στη Γερμανία– και ότι έθεσε τις βάσεις της ιατροχημείας. Μεγάλη απήχηση είχαν και οι χημικές σκέψεις του Π., στο σύστημα του οποίου, πλάι στα τέσσερα αριστοτελικά στοιχεία (γη, νερό, αέρας, φωτιά) προστέθηκαν άλλες τρεις ουσίες: ο υδράργυρος, που χαρακτηριζόταν από την πτητικότητα, το θειάφι, επειδή καιγόταν, και το αλάτι, σύμβολο της σταθερότητας. Επιπλέον, στην αντίληψη του Π. ο υδράργυρος είναι το πνεύμα (σκέψη), το θειάφι η ψυχή (αίσθημα) και το αλάτι το σώμα. Ο Ελβετός γιατρός, φιλόσοφος και χημικός Παράκελσος, σε σχέδιο του Χανς Χολμπάιν του νεώτερου (1526). (Βασιλεία, Öffentliche Kunstsammlung).1396927554

Dictionary of Greek. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • Ευρώπη — I Μία από τις πέντε ηπείρους. Είναι το μικρότερο τμήμα του κόσμου μετά την Αυστραλία και την Ωκεανία. Από μία άποψη θα μπορούσε να θεωρηθεί το ακραίο δυτικό τμήμα της Ασίας, της οποίας αποτελεί τη φυσική προέκταση. Πράγματι, δεν υπάρχουν φυσικά… …   Dictionary of Greek

  • αλχημεία — Ψευδοεπιστήμη που ασκήθηκε κατά την τελευταία περίοδο της αρχαιότητας και τον Μεσαίωνα. Σκοπός της ήταν η μετατροπή οποιουδήποτε μετάλλου σε χρυσό, ενώ ορισμένοι κλάδοι της οδήγησαν σιγά σιγά στη σύγχρονη χημεία. Ετυμολογικά, η λέξη α. φαίνεται… …   Dictionary of Greek

  • αναγέννηση — I Χρονική περίοδος της ευρωπαϊκής ιστορίας, που ακολουθεί τον Μεσαίωνα.Με τον όρο Α. (ιταλ. Rinascimento, Rinascita Rinascenza,γαλλ. Renaisance), σε αντιδιαστολή προς τον Μεσαίωνα που θεωρείται περίοδος βαρβαρότητας, χαρακτηρίζεται ένα… …   Dictionary of Greek

  • αποκρυφισμός — Όρος με τον οποίο χαρακτηρίζονται όλα τα ιστορικο πολιτιστικά φαινόμενα, σε οποιαδήποτε χώρα, εποχή ή πολιτισμό, τα οποία συνίστανται στην κατοχή και την άσκηση μιας μυστικής διδασκαλίας, λίγο έως πολύ πολύπλοκης και συστηματικής, που έχει ως… …   Dictionary of Greek

  • βιοχημεία — Επιστήμη που μελετά όλα τα στοιχεία και τις ουσίες που συνθέτουν συνολικά τους ζώντες οργανισμούς και διερευνά τα χημικά και φυσικοχημικά φαινόμενα που εκδηλώνονται σε αυτούς, με σκοπό να καθορίσει μια συσχέτιση μεταξύ των φαινομένων αυτών και… …   Dictionary of Greek

  • θεοσοφία — Η γνώση των θείων πραγμάτων που αποκτάται με έμπνευση, η οποία προέρχεται από τον Θεό. Μία τέτοια γνώση όμως δεν αποτελεί το τέρμα της αναζήτησης, όπως συμβαίνει με τη θεολογία, αλλά αντίθετα αντιπροσωπεύει ένα πηγαίο απόκτημα, που προέρχεται από …   Dictionary of Greek

  • ψευδάργυρος — Χημικό στοιχείο με σύμβολο Zn· ανήκει στη δεύτερη ομάδα, δεύτερη υποομάδα του περιοδικού συστήματος των στοιχείων, έχει ατομικό αριθμό 30, ατομικό βάρος 65,37 και δεκατρία ισότοπα, από τα οποία πέντε είναι σταθερά. Δεν βρίσκεται ελεύθερος στη… …   Dictionary of Greek

  • Ελβετία — Επίσημη ονομασία: Ελβετική Συνομοσπονδία Έκταση: 41.285 τ. χλμ Πληθυσμός: 7.258.900 κάτ. (2001) Πρωτεύουσα: Βέρνη (122.500 κάτ. το 2001)Κράτος της κεντρικής Ευρώπης. Συνορεύει Δ με τη Γαλλία, Β με τη Γερμανία, Α με την Αυστρία και το Λιχτενστάιν… …   Dictionary of Greek

  • Μελ, Μαξ — (Max Mell, Μάρμπουργκ, Στυρία 1882 – Βιέννη 1971). Αυστριακός ποιητής και θεατρικός συγγραφέας. Υπήρξε ένας σύγχρονος ερμηνευτής της πνευματικότητας του μπαρόκ και του μεσαιωνικού θρησκευτικού μυστηρίου. Έγραψε πολλά δράματα, όπως Η παράσταση των …   Dictionary of Greek

  • Μπράουνινγκ, Ρόμπερτ — (Robert Browning, Κάμπεργουελ, Λονδίνο 1812 – Βενετία 1889). Άγγλος ποιητής. Από ευκατάστατη οικογένεια, μπόρεσε να αφοσιωθεί αρκετά νωρίς στην ποίηση. Ταξίδεψε πολύ στην Ευρώπη και πέρασε μεγάλες περιόδους της ζωής του στην Ιταλία (κυρίως στη… …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”